حالا كنار اين همه اتفاق خون رنگ

كه از شاخسار بهار

بر خاك افتاده است

فقط به گلخنده هاي تو دلخوشم

تو كه تمام تنهايي ات را

در قاب شكسته اين دريچه تاريك

جا نهاده اي

و رفته اي

تا از ترانه هاي آبي دريا

سهمي به خانه بياوري

اما، باور كن!

من كه قاصد گريه هاي پربهانه منتظرانم

و سنگيني اين بغض دير سال را

در سينه نهان دارم

آمده ام،

تا تو را،

دوباره بخوانم

و با عطر نو شكفته لبخندت

گلخنده اي

بر لب هاي بهار بنشانم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: